چهره واقعی انسانی کـه ۱۵۰ هزار سال پیش مرده است!

مرد آلتامورا، کشف اسکلت انسان یا انسان نئاندرتال | Altamura Man

دانشمندان چهره شخص نئاندرتای کـه ۱۵۰ هزار سال پیش مرده را بازسازی د. کشف اسکلت انسان یا این شخص درون نزدیکی غاری درون آلتامورای ایتالیـا، لامالونگا (Lamalunga) پیدا شده است. کشف اسکلت انسان یا محققان مـی گویند کـه این شخص احتمالا بین ۱۲۸ که تا ۱۸۷ هزار سال پیش مرده و آن ها همچنین توسط DNA فرد دریـافته اند کـه او یک انسان نئاندرتال بوده است. الی گشت درون ادامـه این متن، جزییـات این تحقیق و بازسازی آن را شرح داده است. اسکلت این شخص، بعد از آنکه درون حفره باریکی گیر کرده، با دیواره های غار یکی شده است. با ما همراه باشید::

در حال حاضر دانشمندان به منظور اولین بار صورت مرد آلتامورا را نشان داده اند، فردی کـه استخوان های او بـه دیواره های غار درون لامالونگا، نزدیک آلتامورا، درون جنوب ایتالیـا چسبیده بود.

محققان مـی گویند کـه آلتامورا دارای یک بدن کوتاه و چهارشانـه، خط الراس ابروی بزرگ، جمجمـه ای حدودا کشیده و یک بینی بسیـار بزرگ بوده است.

دیوید کاراملی (David Caramelli)، دانشیـار انسان شناسی دانشگاه فلورانس بـه شبکه های خبرنگاری گفته هست که به منظور او چهره ی این شخص بسیـار زیباست. کاراملی و مانزی، دو دانشمندی کـه روی این شخص کار کرده اند، به منظور اینکه صورت انسان نئاندرتال را بـه طور واقعی بازسازی کنند، از روش فوتوگرافی و اسکن لیزری اسکلت با داده های حاصل از تجزیـه و تحلیل DNA استفاده کرده اند.

صورت انسان نئاندرتال درون نـهایت توسط دو برادر هلندی و متخصص هنر باستانی، آلفونز و آدری کنیس (Alfons and Adrie Kennis) ساخته شد. آن ها همچنین مدلی از اوتزی مرد یخی را ساخته اند. این مدل بینش جدیدی را درون مورد اسکلت ها ارائه داد. مشخص شد کـه در حالی کـه بدن دارای ویژگی های نئاندرتال های معمولی است، اما جمجمـه آن، بسیـار عجیب و غریب است. مانزی گفت: کشف اسکلت انسان یا «این جمجمـه، چند ویژگی باستانی را نشان مـی دهد و مشخص مـی سازد کـه انسان آلتامورا نوعی پل مورفولوژیکی بین گونـه های قبلی مانند انسان هایدلبرگی و نئاندرتال ها است.

از آنجایی کـه جسد او درون فضای باریکی دیده شده و به شدت زخمـی شده، بـه نظر مـی رسد کـه او از شدت گرسنگی مرده است.

طی هزاران سال بعد از آن، بدن از بین رفته و استخوانـهای باقی مانده بـه تدریج بـه استالاکتیت هایی کـه توسط ریزش آب روی دیواره های غار بـه عقب رانده شده بودند، تبدیل شدند.

در تحقیقات اخیر دانشمندان، اینطور بـه نظر مـی رسد کـه انسان نئاندرتال زمانی کـه انسان های مدرن از آفریقا خارج شده اند، بـه دیگر نواحی رفته و پراکنده شده و با اجداد اروپایی های امروزی، نژادهای گوناگونی را پدید آورده اند. بعد شاید بتوان گفت کـه بین ۱٫۵ که تا ۲٫۱ درصد از تمام افراد خارج از آفریقا، دی ان ای مربوط بـه نئاندرتال ها دارند.

جالب هست بدانید کـه DNA این فرد، قدیمـی ترین دی ان ای شناخته شده از زمان نئاندرتال هاست و دانشمندان امـیدوارند کـه بتوانند با تحقیقات بیشتر، اطلاعات زیـادی درون مورد ژنیتیک این انسان نئاندرتال بـه دست آورند.

این اسکلت به منظور اولین بار درون سال ۱۹۹۳ کشف شد و به آن صفت مرد آلتوراما (Altamura Man) داده شد. از آنجایی کـه این اسکلت بخشی از دیواره های غار شده، کار را به منظور انسان شناسان کمـی دشوار کرده است. بررسی استخوان های آن، اینطور پیشنـهاد مـی کند کـه آنـها متعلق بـه یک مرد بالغ هستند.

با این حال، تعداد کمـی از دانشمندان درون مورد اینکه آیـا این اسکلت متعلق بـه یک نئاندرتال یـا به منظور فردی با قدمت کمتر بوده، اتفاق نظر داشته اند. اما بعد از تحقیق روی قطعه کوچکی از استخوان شانـه، محققان دانشگاه اسپینزا رم، دانشگاه فیرنزه و دانشگاه نیوکاسل توانستند بـه برخی از سوالات، پاسخ بهتری دهند.

آنـها دی‌ان‌ای مـیتوکندریـایی را کـه از استخوان شانـه گرفتند بودند، با یک اسکلت نئاندرتال دیگر مقایسه کرده و به این نتیجه رسیدند کـه آن ها همخوانی دارند.

تکنیکی بـه نام اورانیوم-توریم (Uranium-thorium dating techniques) به منظور برآورد قدمت، نشان مـی دهد کـه این اسکلت بین ۱۷۲،۰۰۰ که تا ۱۳۰،۰۰۰ سال پیش درون طول دوره ای کـه صفحات یخ بـه طور قابل توجهی از خارج قطب جنوب و گرینلند گسترش مـی یـافتند، برمـی گردد.

محققان اکنون امـیدوارند تجزیـه و تحلیل بیشتر DNA این شخص ممکن هست بینش جدیدی را درون مورد تکامل نئاندرتال ها نشان دهد. این اسکلت، تقریبا ۱۰۰۰۰۰ سال مسن تر از دیگر DNA نئاندرتال های کشف شده قبلی است. اینگونـه تصور مـی شود کـه نئاندرتال آلتامورا درون ابتدا بـه درون حفره ای از توده سنگ های آهکی افتاده است. او بعد از این اتفاق، به منظور مدت طولانی درون این حفره باریک، گیر کرده و در نـهایت از گرسنگی مرده است.

با گذشت زمان، استخوانـهای او کـه در همانجا مرده بود، شروع بـه یکی شدن با دیواره های غار شدند. درون سال ۱۹۹۳، محققان غارهای باستانی، روی این مورد تحقیقاتی بـه عمل آوردند. محققان درون نـهایت بـه اجازه این دست یـافتند که تا یک قطعه کوچک استخوان شانـه را درون سال ۲۰۰۹ جدا کرده و روی آن تحقیق کنند. این تحقیقات ۶ سال بـه طول انجامـید.

تیم تحقیقاتی درون مجله ای علمـی نوشت: «اگر چه تعدادی از ویژگی های نئاندرتال را مـی توان درون این اسکلت دید، بـه ویژه درون صورت و استخوان پس‌سری، ویژگی هایی هست که این نمونـه را از نوع رایج این انسان ها، از جمله اینکه خط الراس ابروهای آن بزرگتر از نئاندرتال هاست و ابعاد نسبی استخوان گیجگاهی، جدا مـی کند. بـه طور کلی نتایج ما نشان مـی دهد کـه این اسکلت متعلق بـه یک انسان هومو نئاندرتال است. بنابراین، اسکلت آلتامورا نشان دهنده قدیمـی ترین نئاندرتالی هست که تاکنون کشف و روی DNA آن تحقیقاتی انجام شده است».

اگر آنـها موفق بـه کشف توالی DNA شوند، مـی توان امـیدوار بود کـه جزئیـات جدیدی درون مورد تکامل انسان ها بـه طور کلی و تاریخ اولیـه نئاندرتال ها بـه دست آید. آن ها همچنین مـی توانند جزییـات بیشتری درون ارتباط بین نئاندرتال ها و انسان های اولیـه امروز را کشف کنند.

تحقیقات اخیر نشان داده هست که نئاندرتال ها از طیف وسیعی از بیماری هایی کـه هنوز درون مـیان انسان ها دیده مـی شود، رنج مـی اند و حتی این ممکن هست دلیل از بین رفتن آن ها باشد. دانشمندان شواهدی را آورده اند کـه مـی گوید نسل ماقبل تاریخ ما به بیماری هایی مانند سل، تیفوئید، سرفه و حتی سرماخوردگی معمولی آلوده شده اند.